Total War: Shogun 2 یک بازی ویدیویی استراتژیک است که توسط Creative Assembly توسعه یافته و توسط سگا در سال 2011 منتشر شده است. این بازی بخشی از سری Total War است. داستان Total War: Shogun 2 در ژاپن فئودال قرن شانزدهمی و پس از جنگ اونین در دوران شوگونات آشیکاگا می گذرد. کشور به قبایل رقیب تقسیم شده است که توسط جنگ سالاران محلی رهبری می شوند که هر کدام برای حاکمیت منطقه می جنگند. بازیکن مدیریت یکی از این قبیله ها را با هدف تسلط بر جناح های دیگر و ایجاد حکومت بر ژاپن بر عهده می گیرد. نسخه استاندارد این بازی در مجموع دارای هشت جناح (به علاوه گروه نهم برای آموزش) است که هر کدام دارای موقعیت شروع منحصر به فرد و قدرت های سیاسی و نظامی متفاوتی هستند. نسخه محدود شامل یک قبیله نینجا انحصاری و هاتوری است.

این بازی از فضای اروپایی بازی‌های قبلی Total War فاصله می‌گیرد و به اولین محیط در سری Total War بازمی‌گردد، اما تغییرات قابل‌توجهی در عناصر اصلی گیم‌پلی Shogun 2 ایجاد می‌کند. در مقایسه با Empire که تقریباً کل جهان را در بر می‌گرفت، قسمت جدید. تنها بر جزایر ژاپن (به استثنای هوکایدو) و تعداد کمتری از انواع واحدها تمرکز دارد. این عنوان مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، اصلی ترین علت موفقیت این عنوان به دلیل ساده‌ سازی و اصلاح های مفید آن با بازگشت به ریشه‌های بازی بوده است. ترکیبی از استراتژی نوبتی و تاکتیک‌های زمان واقعی Shogun 2 یکی از اصلی‌ترین بازی‌های سری Total War است. بازیکن هم نقش رهبر قبیله و هم ژنرال را بازی می‌کند و بین کمپین، جایی که بازیکن به نوبه خود زمین و ارتش را مدیریت می‌کند، و نبردها، که در آن بازیکن کنترل ارتش را در میدان نبرد در زمان واقعی به دست می‌آورد، متناوب است. 

در کمپین، بازیکن باید به ترتیب بر توسعه شهرک‌ها، تولیدات نظامی، رشد اقتصادی و پیشرفت تکنولوژی نظارت کند. ارتش ها و واحدها سازماندهی می شوند و توسط بازیکن در اطراف نقشه مبارزاتی طراحی شده حرکت می کنند تا با جناح های دیگر نبرد انجام دهند. علاوه بر مبارزه، بازیکن قادر است به دیپلماسی، مانور سیاسی و استفاده از عوامل ویژه برای به دست آوردن دست برتر بپردازد. نینجا و گیشا نیز به عنوان قاتل و جاسوس در بازی حضور دارند. در حالی که مذهب در این بازی به اندازه ای که در عنوان Medieval II: Total War بود، مطرح نیست اما نباید از تاثیر آن در بازی غافل شد. تعامل بیشتر با خارجی های اروپایی (تجار نانبان)، به عنوان مثال، برای تقویت تجارت و دستیابی به سلاح گرم، این قبیله را در معرض مسیحیت قرار می دهد، که به طور جدی ناآرامی های مذهبی را در استان ها افزایش می دهد. از عوامل مذهبی مانند راهبان و کشیشان می توان برای تغییر تصمیمات دشمن استفاده کرد.