بازی Dark Souls II یک بازی در سبک اکشن-نقش‌آفرینی (Action-Role playing)، با دوربین سوم‌شخص می‌باشد. بازی دارای حالات تک‌نفره و چندنفره برای بازی کردن می‌باشد، که در هر دو حالت بازیکن می‌تواند قسمت داستانی بازی را دنبال کند با این تفاوت که در حالت چندنفره این عمل به صورت همکاری‌کننده (Co-up) انجام می‌شود. فضای بازی فانتزی و آمیخته با درون‌مایه‌های جادو و طلسم می‌باشد.‌ 

داستان بازی به این شکل آغاز می‌شود که شخصیت اصلی توسط جادویی سیاه تبدیل به یک Undead (مرده ی متحرک) می‌شود. نفرینی برای او که تا ابد زنده باشد ولی در حالتی بدون حافظه و بی روح از موجودیت خود رنج ببرد. او برای از بین بردن این طلسم به پادشاهی Drangleic که سالیان پیش سقوط کرده سفر می‌کند تا 4 شئ خاص را به دست بیاورد. این بازی و به طور کلی سری Dark Souls از جمله بازی‌هایی هستند که به درجه ی سختی زیاد معروف هستند. سختی این بازی در حدی است که بازیکن ممکن است در حین بازی کردن به این نتیجه برسد که بهتر است بازی را رها کرده و آن را ادامه ندهد، ولی جذابیت موجود در بازی باز هم مخاطب را جذب کرده و او را به نحوی مجاب می‌کند تا بازی را به انتها برساند. طراحان بازی را بر اساس تشویق و تنبیه طراحی کرده‌اند، به این شکل که اگر بازیکن مرتکب اشتباه و یا سهل‌انگاری شود، عواقب آن را می‌پردازد. 

به عنوان مثال در مقابله با ساده‌ترین دشمنان هم اگر دقت لازم اعمال نشود، بازیکن با دریافت چند ضربه خواهد مرد. در عین حال اگر بازیکن دقت لازم را به خرج دهد، امتیازات جالبی را به دست خواهد آورد. اگر بخواهیم مثالی برای این موضوع عنوان کنیم، باید به معماهای بازی اشاره کنیم، که اگر بازیکن آن‌ها را حل کند، گاهی گنج‌هایی به دست می‌آورد که در کل جریان بازی تأثیر زیادی دارند. به شکل خلاصه باید گفت که مردن شخصیت اصلی در روند بازی بسیار طبیعی است و کررات اتفاق می‌افتد. گرافیک بازی در حد مناسبی ارائه شده است، البته در ابتدا قرار بوده که بازی با گرافیکی بالاتر از آنچه هست، انتشار یابد. صداگذاری بسیار مناسب بوده و در کنار طراحی فضای بازی به انتقال احساسات مختلف به بازیکن، کمک بسیاری می‌کند. قسمت چندنفره بازی نیز از امکانات خاص آن محسوب می‌شود و به گفته اکثر مخاطبین این قسمت از بازی دارای تجربه‌ای متفاوت است.