Metro: Last Light یک بازی در ژانر تیرانداز اول‌شخص (FPS) است. در بازی عناصر ژانرهای بقا (Survival) و مخفیانه (Stealth) نیز وجود دارند. بازی برای کنسول‌های PS3، Xbox 360 و PC انتشار یافته است. بازی فقط دارای بخش تک‌نفره (Single Player) بوده و به روایت داستان می‌پردازد.  فضای بازی حاصل از جنگ اتمی است که سبب شده زندگی بر روی زمین نا‌ممکن شود. انسان‌ها به درون متروها پناه برده تا از تشعشعات رادیواکتیو و موجودات جهش یافته به دور باشند. جمعیت به شدت کاهش یافته و زندگی افراد همواره در فاصله کمی از مرگ آن‌ها قرار دارد. فضایی ترسناک که همیشه خطری در کمین بوده و ادامه حیات بدون هوشیاری محض تقریبا غیر ممکن است. روند بازی دارای انواع تیراندازی‌های ممکن در ژانر اول‌شخص است. بازیکن می‌بایست توسط اسلحه‌های مختلف اهداف را از فاصله بسیار نزدیک تا فاصله نسبتا دور هدف قرار داده و خود را به نقاط مورد نظر برساند. می‌توان به صورت مخفیانه به دشمنان نزدیک شد و با اجرای حرکات تمام کننده، دشمنان را بدون سر و صدا از پای در آورد.

 به طور کلی مهمات در بازی چیز کمیابی است، در حدی که فشنگ‌هایی که قبل از جنگ اتمی تولید شده‌اند و کیفیت بالایی دارند، نقش پول نقد را در بازی ایفا می‌کنند. البته می‌توان آن‌ها را شلیک نیز کرد که دقیق‌تر به هدف خورده و آسیب بیشتری را وارد می‌کنند. در محیط‌های بیرون از متروها به سبب وجود گازهای سمی و رادیواکتیو استفاده از ماسک امری اجباری بوده و بازیکن می‌بایست همیشه به فکر به دست آوردن فیلتر ماسک برای خود باشد. این بازی در ادامه بازی قبلی یعنی Metro 2033 ساخته شده است. بر اساس یکی از پایان‌های بازی قبل، محل زندگی موجودات بیگانه (Dark Ones) هدف حمله موشکی قرار گرفته و کشته می‌شوند. حالا در سال 2034 یعنی یک سال بعد از این حادثه هستیم. قهرمان داستان Artyom نام دارد و حالا دیگر یک رنجر شده است.

 به او اطلاع داده شده است که از موشک‌باران یک Dark one زنده مانده اند. او که در افکار خود، از درست یا غلط بودن نابودی بیگانه‌ها مطمئن نیست، حالا وظیفه می‌یابد که به سطح زمین رفته و آخرین بیگانه را نیز از بین ببرد. Khan به عنوان یک رنجر پیر و دوست Artyom، از او می‌خواهد که Dark one های باقی مانده را از بین نبرد. زیرا Khan اعتقاد دارد این بیگانه‌ها می‌توانند برای آینده بشر بر روی زمین مفید باشند. Artyom در ادامه داستان با اتفاق‌های جدیدی روبرو شده و از حقایق جدیدی آگاه می‌شود. کیفیت گرافیک بازی بسیار شبیه به نسخه قبلی است ولی Physic آن پیشرفت کرده و گلوله‌ها از در و دیوار عبور می‌کنند. صداگذاری در سطح خوبی انجام شده‌اند و حس و حال بازی را به خوبی حفظ می‌کند. طراحی مراحل (level Design) به نسبت بازی قبلی ضعیف‌تر انجام شده‌اند و هوش مصنوعی موجود در بازی، بهتر از عنوان قبلی این سری می باشد. این بازی نظر هر علاقمند به ژانر تیرانداز اول‌شخص را جذب می‌کند.