یکی از موارد ریسک پذیر در صنعت بازی‌های ویدیویی، این است که سازنده برای ارائه یک تجربه‌ی جدید، چند سبک متفاوت از بازی‌های ویدیویی را با یکدیگر ترکیب ‌کند. سختی ماجرا این است که اگر سازنده نتواند به خوبی إلمان‌های هر سبک را درکنار هم قرار دهد، محصول نهایی آنطور که باید و شاید جذاب به نظر نخواهد رسید و امکان دارد به یک شکست بزرگ تبدیل شود.

زمانی‌که بازی Ghostrunner معرفی شد، کاربران شاهد محصولی با سبک‌های جذاب و مختلف بودند. استودیو لهستانی (One More Level)، سازنده Ghostrunner ، برای ساخت محصول خود به‌ سراغ إلمان‌های به کار گرفته شده در بازی‌هایی نظیر Katana Zero، Mirror’s Edge  رفته و آن‌ها را در فضایی سایبرپانکی قرار داده است. 

Ghostrunner ، با تمام الهاماتی که گرفته، یک تجربه کاملا جدید به‌ حساب می‌آید. این بازی جهانی را نشان می‌دهد که افراد ثروتمند و قدرتمند، بر آن حاکم هستند و سعی دارند همانند یک دیکتاتور، بر مخلوقات خود حکومت کنند. این مورد باعث می‌شود تا یک هرج ‌و ‌مرج بزرگ به وجود آید و تاریکی و پلیدی همه جا را فرا بگیرد.

بازی Ghostrunner   در بخش داستانی خود بازیکن را در نقش یک Ghostrunner   به نام Jack قرار می‌دهد. این در حالی است که Jack از گذشته خود چیزی نمی‌داند و تنها صدای شخص دیگری را در ذهن خود می‌شنود؛ صدایی که از او می‌خواهد مدام فعالیت‌های مختلفی را انجام دهد و از طرفی بیش ‌از ‌پیش جک را از گذشته ‌اش مطلع می‌کند. Ghostrunner شروع مرموز و جالبی دارد و همچنین موسیقی متن بی نظیر آن باعث می شود تا پای بازی میخکوب شوید.